Mooie berichten over onzekere spaniel Hajo:
Hajo is nu een maand bij ons en blijkt een aanhankelijke en
rustige hond te zijn. Hij is een echte hartendief, want iedereen, die hem
ziet, is meteen gek op hem. Wat hem dan weer veel knuffels oplevert en aan
knuffelen is hij verslaafd. Hij heeft zich heel erg gehecht aan mij als
vrouwtje, zolang hij maar bij mij is de buurt is, is alles goed. Mijn man
en dochter komen echt op de tweede plek.
Alleen blijven blijft moeilijk, we hebben een grote
(vliegtuig)bench voor hem gekregen. Als iedereen weg moet, gaat hij daar in,
want hij krabt anders aan de deuren of gaat blaffen. In de bench gaat het
wisselend goed. Soms is hij stil en soms blaft hij alles bij elkaar en schud de
bench op en neer omdat hij probeert uit te breken. Vooral als ik s'morgens na
het ontbijt weg moet heeft er moeite mee. Wij vermoeden dat hij vroeger hele
dagen alleen heeft moeten blijven in een bench. Ik probeer bewust hem iedere
dag een tijdje alleen te laten door boven te gaan werken of even weg te gaan.
Iedere middag maken we een grote wandeling, Hajo blijft
een onzeker hondje, als er iets is zoekt hij bescherming bij mij. Bij het
wandelen loopt hij dan ineens achter mijn voeten. Ik kan hem al loslaten en op
plaatsen waar we regelmatig komen begint hij nu ook als een echte hond rond te
snuffelen. Op andere plaatsen blijft hij dicht in mijn buurt.
Hajo houdt erg veel van spelen met een tennisbal, daarmee
kan je hem echt belonen als hij in de bench heeft gezeten. Eten doet hij nu ook
goed en s'nacht beneden blijven is ook geen probleem. s'Avonds met het baasje
naar buiten voor het laatste plasje vind hij niet leuk.
Zijn ogen zijn tot rust gekomen, maar ik merk wel dat hij
met drukke dagen meer traant, ook de kou nu heeft invloed op zijn ogen.
Wij zijn heel blij met Hajo, hij is een onmisbaar lid van
het gezin geworden.
Groeten, Christianne
