Na het zien van de vele tv-afleveringen, is het zaterdagavond 7 mei 2011 tijd om Cesar Millan nu eens live te ontmoeten in de Heineken Music Hall in Amsterdam. Cesar begint zijn show met te vertellen hoe het allemaal voor hem is begonnen, met het illegaal oversteken van de mexicaans/amerikaanse grens. Hij legt uit hoe dat in zijn werk ging: door tunnels kruipen, zigzaggen door de struiken, over hekjes springen, stil blijven liggen en het vervolgens op een rennen zetten als er op een fluitje geblazen wordt, kortom: de basis voor de agility is gelegd! Het ijs is meteen gebroken en Cesar weet er een humoristische show van te maken. Zo vertelt hij dat 'he almost got killed' bij aankomst in Nederland: hij raakte verstrikt in een flexiband en liep bijna onder een fiets. Nadat een vrouw uit het publiek nog even met een spandoek is langsgelopen met de tekst 'Cesar, I want to talk, touch and have eye-contact with you' waarop Cesar meteen reageert met 'you need rules, boundaries, and limitations lady!', kan de show beginnen.....
Iedereen die zijn tv programma kent, zal de continue herhaalde uitspraken inmiddels wel herkennen: 'Nose, eyes, ears', 'No touch, no talk, no eye-contact', 'Exercise, discipline and affection' en 'Fight, flight, avoid or surrender' om er maar een paar te noemen. De theorie wordt door Cesar nog eens duidelijk uitgelegd en benadrukt. Cesar legt ook uit dat een hond die enthousiast tegen je op springt dat echt niet doet omdat hij je zo ontzettend aardig vindt ('sorry guys'): hij ziet je gewoon niet als leider. Een hond die vóór je de deur uit sprint en je vervolgens al trekkend over straat sleurt is niet enorm enthousiast dat hij lekker mag wandelen: hij ziet je niet als leider. Een hond die bij je op schoot kruipt om eens lekker geaaid te worden, ziet je niet als leider, etc etc. Niet álle honden die geen goede roedelleider hebben, zullen gedragsproblemen ontwikkelen, maar gedragsproblemen ontstaan wél door het gebrek aan leiding. Cesar had in zijn leven nog nooit honden met gedragsproblemen gezien totdat hij Mexico inruilde voor Amerika. Een hond kent maar 2 standen: leiden of volgen. Indien wij de leidersrol niet vervullen, dwingen we de hond om die leidersrol zelf te gaan vervullen. Dit doet de hond instinctief, want dat is de enige manier waarop een roedel kan overleven. Doordat de hond in onze ingewikkelde maatschappij helemaal niet in staat is om de leidersrol te vervullen, zal dit dus probleemgedrag tot gevolg kunnen hebben.
Het theoretische gedeelte wordt af en toe afgewisseld met een praktijkvoorbeeld: een van te voren geselecteerde hond met een probleem komt op het podium, het baasje mag voordoen hoe hij/zij normaal gesproken het probleem aanpakt en Cesar vertelt vervolgens hoe het wél moet! De problemen van de honden komen niet altijd even goed uit de verf omdat de honden afgeleid worden door het publiek, de cameraman, de spotlights etc. Maar het idee is wel duidelijk.
Zo is er bv een herdershond die gefixeerd is op licht. Een assistent schijnt met een zaklamp op de vloer, de hond volgt vervolgens gefixeerd het licht. Het baasje gooit op dat moment een rinkelband naar de hond, die schrikt even en staart vervolgens weer net zo fanatiek naar het lichtje. Nadat Cesar vol verbazing naar de rinkelband heeft gekeken (I've never heard of that before!), komt hij in actie. Hij gebruikt ook de rinkelband, want hij vindt dat de bazin moet kunnen werken met het hulpmiddel waar ze zich goed bij voelt. De timing en de vervolgactie bepaalt of je wél of géén succes hebt. De zaklamp wordt er weer bijgehaald, de hond begint te staren, Cesar gooit de rinkelband op de grond om de fixatie te doorbreken, vervolgens richt hij de aandacht van de hond meteen op zichzelf (met wat lekkers in de hand), zodra de hond een paar seconden zijn aandacht op Cesar heeft gericht (ipv op het lichtje), krijgt hij de beloning. Voordat dit wat vaker herhaald kan worden, wordt de hond door andere zaken afgeleid en verdwijnt zelfstandig achter de coulissen, op de voet gevolgd door het bazinnetje....
Een ander praktijkvoorbeeld is een hond die tijdens de wandeling het bazinnetje alle kanten op trekt en enthousiast op andere mensen af snelt. Calvin (de zoon van Cesar) assisteert en krijgt de opdracht om de hond expres naar zich toe te lokken door enthousiast tegen hem te praten, in zijn handen te klappen etc. Cesar benadrukt dat dit wel indruist tegen alles wat hij zijn zoon geleerd heeft! Calvin moet normaal gesproken natuurlijk de honden juist negeren. Eerst is het bazinnetje aan de beurt: de hond loopt voor haar uit en springt enthousiast kwispelend naar Calvin toe, lik-lik. Het probleem blijkt dat de hond voor het baasje mag lopen en vervolgens niet meer reageert op correcties met de stem (de hond is op dat moment immers de leider), waardoor het enige alternatief voor het baasje is, om de hond steeds met een ruk aan de riem terug te trekken. Vervolgens is Cesar aan de beurt. De hond moet náást hem lopen, zodra de hond naar voren wil, krijgt hij een correctie met de stem en daarna een klein rukje aan de riem. Al snel is alleen de stem correctie voldoende. Calvin mag zich vervolgens weer uitleven en de aandacht van de hond trekken en wat doet de hond? Hij gaat zitten en gaapt eens diep (met ontspannen riem!). Hier speelt de 'energie' van het baasje, waar Cesar zo vaak de nadruk op legt en wat zo moeilijk te bevatten is, duidelijk ook een grote rol.
Nog een laatste voorbeeld. Dit probleem is vrij eenvoudig door Cesar op te lossen, maar een opmerking die hij tijdens dit voorbeeld maakt, vind ik interessant genoeg om dit voorbeeld toch te noemen: een hond eet tijdens het wandelen alles wat op de grond ligt. Cesar pakt meteen een hand vol brokken en strooit die uitbundig over de vloer. Als het bazinnetje vervolgens over het podium moet lopen, lijkt de hond ineens verdacht veel op een stofzuiger. Ze voert geen enkele correctie uit. Bij Cesar krijgt de hond simpelweg geen kans om de brokjes van de grond op te rapen, bij iedere poging krijgt de hond een correctie, direct gevolgd door het ontspannen van de lijn. Al heel snel laat de hond de brokjes met rust en loopt hij er omheen. Dit vindt Cesar echter niet goed. Volgens Cesar moet je niet het ene probleem (van de grond eten) vervangen door een ander probleem ('bang' voor brokjes). Hij wil dat de hond zich onderwerpt (surrender), en niet het probleem ontwijkt (avoid). De hond moet dus net zo vaak door de brokjes lopen totdat hij ze volledig negeert. Vervolgens moet het bazinnetje het nog eens proberen. De hond stopt voor de brokjes en wil niet meer mee. Vervolgens leidt Cesar het bazinnetje af met de vraag of ze misschien eerst even een bezoekje aan een 'coffeeshop' moeten brengen, zij moet lachen, is afgeleid en loopt vervolgens probleemloos met de hond door de brokjes. Dus ontspan, heb vertrouwen en enjoy! Ik heb in ieder geval genoten van de show.
"Humanizing a dog first is a mistake but treating them like a human after you fulfilled the dogness in them is a wonderful combination"
Brenda
