DierenOpvangCentrum de Doornakker

Opvang, zorg en herplaatsing voor zwerf- en afstandsdieren in de gemeenten: Bergeijk, Best, Bladel, Cranendonck, Eersel, Eindhoven, Geldrop-Mierlo, Heeze-Leende, Nuenen, Oirschot, Reusel-de Mierden, Son & Breugel, Valkenswaard, Veldhoven en Waalre.

vrijdag 29 juli 2011

Bofkont Doortje


Beste mensen,

Doortje is nu ongeveer 2 maanden bij ons en inmiddels zijn baas en hond zeer aan elkaar verknocht en zelden enkele meters van elkaar vandaan!
In de internet-advertentie stond destijds, dat Doortje Lief, Aanhankelijk en Leergierig was. En dat was geen woord te veel gezegd. Ik heb in mijn leven nogal wat honden gehad maar deze is echt een topper!

Kortom, uit Amersfoort, wat Doortje betreft alleen maar goed nieuws!


Vriendelijke groet,

Pieter

En dan Zorro, eh Binkie, of toch Zorro, of was het nou Binkie?




En hier het verhaal van de JRT die bij ons Zorro heette, en nu blijkbaar Binkie, niet te verwarren met onze eigen Binky en Zorro…….lekker verwarrend...:

Het gaat uitstekend met Binkie. Hij is al helemaal ingeburgerd en geliefd bij de hele familie, zoals je kunt zien op de foto’s.
Zelfs mijn moeder van 92 uit Eindhoven verzuchtte dat ze ook nog wel zo’n hondje gewild zou hebben als ze nog jonger was.

En dat plasje dat ik zo nu en dan op de gang vindt …. Nou ja, dat neem ik op de koop toe. Niemand is volmaakt toch!Binkie is de perfecte waakhond, blaft bij iedere bel en binnenkomst van vooral mannen! En het vrouwtje mag natuurlijk absoluut niet gekust worden!

In de nacht slaapt hij heerlijk opgerold in zijn mandje, boven op de overloop, terwijl Lisa met de katten in de keuken overnacht. Dan is het hele huis bewaakt.

Ben ik een keertje weg (kinderen zijn dan thuis), dan weet hij van blijdschap niet hoe hij me bij terugkomst moet begroeten. Het liefst zou hij bovenop me springen, maar ja, die korte pootjes, hè!

Bij het uitlaten wordt ik nu voortgetrokken door twee hondjes en i.p.v. dat Binkie de slechte gewoontes van Lisa had afgeleerd, doet hij die nu precies na. Dat betekent vreselijk schel blaffen bij het pakken van de riemen en natuurlijk buiten trekken en blaffen naar iedere andere hond, die het territorium kruist.

En ja, als er een lantaarnpaal op de stoep staat, gaat Binkie natuurlijk aan de ene kant en Lisa aan de andere kant erlangs. En tijdens het wandelen van links naar rechts schieten, net zoals Lisa. Een heel gewinkel om de draden niet in de war te krijgen. (-: Loslaten durf ik Binkie niet, want bij het gehannes met de riemen, viel er wel eens een handvat op de grond, en als Binkie dan los is, rent hij weg i.p.v. dat hij naar me toekomt als ik hem roep. Maar ik ben bezig met een poort voor de binnenplaats en dan kan hij heerlijk buiten ravotten. Met Lisa is het zo nu en dan al volle pret, vooral als ze elkaar ’s morgens begroeten. Er wordt dan gestoeid, quasi-happend naar elkaar.

Lisa



Een heel lange mail over Lisa, maar zo leuk, dat ik `m helemaal plaats:
Hier een berichtje over Lisa (en Harry). Op 7 mei hebben we haar bij jullie opgehaald. Ontzettende lieve en zachtaardige Lisa. Wat een schatje.
De eerste 4-5 dagen was ze wat onwennig. Logisch natuurlijk, eerst afgedankt, toen het asiel en nu weer een nieuwe omgeving met nieuwe mensen. De stress uitte zich ook lichamelijk; ze verloor veel haar en zag als een biggetje zo knalroze. Ze leek wel wat op miss Piggy met haar uitgeschoten mascara oog. Na 5 dagen had ze weer een normale gezonde kleur. We hebben haar rustig laten wennen en Harry heeft hierin echt zijn beste poot voorgezet. Hij kwam z’n speeltjes aanbieden, daagde uit tot spelen en ze mocht samen met hem uit de waterbak lebberen. Na 2 dagen waren we erachter wat wij misten; ze kwijlt niet!! Das ook even wennen. Gelukkig kwijlt Harry voor 2.

Op zondagochtend, haar 1e lange wandeling, hebben ik haar al los laten lopen. Harry heeft het vreselijk druk gehad om haar op te voeden. Als ze naar zijn zin te ver voorliep trok hij een sprint en sneed haar de pas af. Als Lisa te ver achterbleef ging hij er ook naartoe en duwde haar mijn kant op. Lisa reageerde daar heel goed op en het het was schattig om te zien. Harry kan fantastisch demonsteren dat een Cane Corso van oorsprong een drijver is.
Naast Argentijnse Dog heeft Lisa, gezien haar uiterlijk, ook Bull Terrier bloed. Ze heeft een goed ontwikkelt jachtinstinct. Harry hobbelt lekker mee en rent soms even achter een konijn of vogel aan maar maakt zich verder niet zo druk. Lisa loopt helemaal gespitst door de velden. Steekt haar neus het liefst in ieder gaatje, wil ieder hobbeltje uitgebreid besnuffelen en springt vaak op iets wat voor mij ontzichtbaar is. Bijna iedere wandeling komt ze met stukken konijnen skeletten aandragen en laatst kwam ze met een mol aan. Helemaal trots is ze dan en krijgt dan ook een beloning. Er word 3-4 uur per dag met de honden gelopen dus ze heeft al lekkere stevige pootjes gekregen.
Lisa was veel minder wereldvreemd dan Harry maar het buitengebied was toch wel vreemd voor haar. Een kudde koeien, een pony, hard kwakende kikkers en schapen moesten uitgebreid bekeken en beluisterd worden.

Het allerbelangrijkste is dat Lisa en Harry het echt geweldig goed met elkaar kunnen vinden. De match is echt super. Ze kunnen prima met elkaar spelen, samen zijn en ook ieder hun gang gaan. Het is zo leuk als ze door de tuin racen. Dan zijn ze elkaar weer kwijt omdat de 1 een ander pad is ingeschoten of Lisa is ineens afgeleid door een vogel of luchtje. Als ze elkaar dan weer hebben gevonden is het dolle pret. Samen eten, samen in de auto, samen spelen (ook liggend), samen slapen op 1 bed het gaat allemaal supergoed.

Na 4 dagen gebruikte ze de billen van Harry voor het eerst als hoofdkussen. Die kop en uitdrukking van Harry waren goud waard. Heel sloom en toch wat verbouwereerd keek hij eens achterom, toen naar mij en legde toen met een diepe zucht zijn kop maar weer neer zo van: vrouwen!? Sindsdien kruipt ze heel vaak bij hem op z’n kussen en hij vindt het prima. Ze maken elkaars ogen schoon en baggeren elkaars oren uit. Het zijn echt maatjes.

Ondertussen heeft Lisa kennis gemaakt met alle hondenvriendjes van Harry. Dat is prima verlopen. Ook dan merk je dat ze Bull Terrier bloed heeft. Ze kan zo typisch gillen zoals alleen een Bull Terrier dat kan. Het klinkt alsof voor de andere hond zijn laatst minuut is aangebroken maar ze vindt de hond dan juist heel erg leuk, wil ernaartoe en dat lukt niet.
Naar andere honden is Lisa wat onbehouwen. Ze slaat het kennismaken over en springt er gelijk bovenop. Harry was hier bij de kennismaking met haar ook niet zo van gecharmeerd dus letten we hier goed op (kennismaken doen we aangelijnd). Ze kan prima met de tot nu toe ontmoette honden (reuen en teven) spelen.

De info was dat haar vorige baas haar heeft weggedaan omdat Lisa lomp en onbehouwen zou zijn. Dat herkennen we in haar gedrag naar mensen en in het spelen met ons zeker niet (of zijn wij van die onbehouwen lomperikken gewend?)
Onze Amerikaanse Bull, King, had wel eens last van een weigerende rem en is ooit zo hard tegen me aangelopen dat ik gekneusde ribben had. Als ik met onze Engelse Mastiff Bulldozer (90 kg) speelde zag ik er soms uit als een slachtoffer van huiselijk geweld en Harry gaat bovenop je staan en zitten als je op de grond ligt. Dat noemen wij lomp maar Lisa is eerder elegant.

Je merkt wel dat ze in het verleden veel te hard is behandeld. Ze is heel gevoelig voor je stem en een simpel normaal uitgesproken -nee- is bijna al teveel correctie voor haar. De eerste tijd kroop ze ook in elkaar als je met je handen naar haar kop ging. Bij een vallende sleutelbos lag ze bijna onder de vloer. Gelukkig gaat dat een heel stuk beter. Ze begint hopelijk te snappen dat onze handen alleen maar leuke dingen inhouden (aaien, spelen, eten, riem omdoen en wandelen). We hopen dat ze 4 jaar verleden van zich af kan schudden. Ze kan ook al goed met ons spelen (met en zonder speeltje). Rob kan heel wild doen met Harry. In het begin vond ze dat eng maar ze gaat steeds vaker meedoen. Prima dus.
Ze komt gelukkig steeds losser en als ze je dan uit gaat dagen is dat zo leuk. Met Harry heeft ze hier allemaal geen last van en kan ze voluit ravotten. Het is triest wat mensen bij beesten teweeg kunnen brengen. Als hersenoefening en omdat ze wat jachtinstinct heeft doe ik wat speuroefeningen met haar; oa met stokjes en soms trek ik een geurspoor door de tuin. Dat doet ze prima en vindt ze erg leuk.

We hebben de 1e week wel aandacht geschonken aan rustig zitten om de riem om te doen, ons niet naar buiten en binnen sleuren en in de auto ook te wachten op het commando -kom maar-
Ook hierin was grote broer Harry weer een prachtig voorbeeld. Ook het aan de riem lopen heeft aandacht gehad. Nu loopt ze keurig en parmantig naast Harry te dribbelen.
Verder heeft Lisa een “vreemde” hobby. Ze vindt het heerlijk om in de zon te liggen. Ik smeer haar buikje, oren en snuitje dan maar in met zonnebrand want als ik haar in de schaduw leg is ze binnen 15 seconden weer terug in de zon. Bij erge warmte krijgen ze allebei een verkoelende halsband om.
Wat niet in de beschrijving stond is dat ze ongelofelijk hard snurkt. Wat een geluid komt er uit dat lijfje. Harry kan er wat van maar daar kan hij zelfs nog wat van leren. Verder is Lisa een heerlijke kroelkont. Daar geniet ze zo van dat ze tegen je aan in slaapt valt.

Ik zou nog veel meer kunnen schrijven maar zoals jullie begrijpen hebben we er een geweldige hond en maatje voor Harry bij. Met Harry hebben we een lot uit de loterij maar nu hebben we 2x de hoofdprijs!!!!!
Bedankt dat we haar mochten adopteren en haar een goed thuis kunnen bieden.

2 hele dikke knuffels van Harry en Lisa
Groetjes van Rob en Ingrid

Verboden!


Inge kwam dit bord tegen bij een Frans strand, gelukkig zijn valse chihuahua`s wel welkom!

Bericht van Bollie

he pssst ,hier met bollie
kennen jullie mij nog , ik wou even laten weten dat ik heel blij ben met mijn nieuwe baasje ,hij is nu boodschappen doen , op de hoop een boel lekkere dingen voor mij . Ikkie en mijn baasje wim hebben het leuk met elkaar , en een ruimte hier om te wandelen en te rennen',meer dan genoeg .

groetjes en een pootje van bollie

Op bezoek bij mormel, eh... Percy!


Zaterdag 16 juli: ik breng een bezoek aan Percy in Vlijmen. Het duurt zo'n 2 seconden voordat hij doorheeft wie ik ben, maar daarna haalt hij alles uit de kast om een blaffende, harige stuiterbal te imiteren en daar slaagt hij heel goed in. Kortom: ik ben herkend en Percy is dolblij me te zien.


Percy lijkt zich al aardig thuis te voelen en rent als een jonge pup achter een rood lichtje aan waarmee de jongste dochter op de vloer schijnt. Ook het konijn des huizes is volledig geaccepteerd. Zodra de jongste dochter het konijn op schoot neemt, doet Percy een serieuze poging om de lange oren er vanaf te likken. Dit lukt hem bijna. Ineens komen de dominante neigingen toch even boven borrelen: Percy legt zijn kop en poot op het konijn en geeft een blik die duidelijk te kennen geeft dat dit vanaf nu ZIJN konijn is. De dochter geeft het commando 'Terug' waarop Percy zowaar meteen reageert, waarna zij op kan staan met het konijn. Ze weten dus goed om te gaan met dit gedrag. Ook met de andere hond des huizes gaat het goed. Als deze hond een tijdje van huis is geweest, is Percy blij als hij weer terug is.

Percy wordt aan de lijn uitgelaten omdat ze van te voren niet in kunnen schatten hoe hij op mensen reageert. Percy heeft namelijk nog steeds een heel duidelijk idee van wie hij wél en níet aardig vindt. Er zijn nog wel wat aandachtspunten maar de nieuwe bazin geeft aan dat het al beter gaat dan in het begin en dat ze Percy voor zeker 90% leuk vinden. En de rest zien ze als uitdaging.

Voor de mensen die nog weten dat Percy met een kap om het asiel heeft verlaten vanwege het likken aan zijn poot: hij heeft geen moment meer naar zijn poot omgekeken, dus het wondje is inmiddels helemaal genezen.



Oh ja, Percy heeft nu een nieuwe naam: Mormel. Maar voor mij blijft hij altijd Percy!



Brenda

dinsdag 19 juli 2011

Breaking news!

Mini en Emiel hebben het asiel verlaten!!! Voor een proefplaatsing weliswaar, maar het ziet er veelbelovend uit. (Emiel, niet te veel blaffen kerel!)
Het nieuwe vrouwtje is zo blij met de olijke tweeling dat ze een website voor ze gemaakt heeft. Hier kun je al hun belevenissen volgen. Emiel is goed begonnen: hij heeft de voerton gesloopt en heeeeeel veeeeeel brokken gegeten. Charmant!
Heel veel succes en plezier!
Dit is de website: www.emielenmini.nl

zaterdag 16 juli 2011

Ik zeg niks....

Het is de goden verzoeken, maar zou het niet geweldig zijn als ze eindelijk.....
Beste pootjes voor op jullie testdagje jongens!Succes!

Loki de herder

Loki is nog maar net geplaatst, maar horen al goede berichten terug. Hij doet het prima! Binnenkort volgt nog een foto
Een superenthousiast bericht over Odie, de westie. Zijn nieuwe vrouwtje, mevrouw Verboven, stuurde een leuke mail met een foto van een mooie westie als achtergrond. Nou is dat blij zijn met je nieuwe hondje of niet??!! Odie gaat graag mee wandelen, slaapt goed en is zindelijk. Ze is zo blij met Odie dat ze zelfs nog en egift heeft overgemaakt. Waar wij natuurlijk heel erg blij mee zijn!

Chico de Jack Russel

Geluksvogel Chico was razendsnel geplaatst en heeft het goed naar zijn zin in zijn nieuwe gezin. Zijn nieuwe baas schrijft: Even melden dat het heel erg goed gaat met Chico. Hij kent intussen zijn naam en luistert goed. s Nachts is hij stil en zindelijk en hij leert heel snel. Met mijn hondje was de kennismaking onstuimig en Chico is even goed op zijn plaats gezet door de andere, oudere hond. De rangorde was daarmee meteen bepaald. Ze spelen nu met hetzelfde balletje.
Groeten van Hanny

vrijdag 8 juli 2011

Pip



Beste ex-verzorgers van Pip,

Wij willen jullie laten weten dat Pip het goed maakt. We zijn meteen op de terugweg vrijdag een mooie, passend halsband voor haar gaan kopen. 

Vanaf de eerste kennismaking tot nu verloopt alles heel rustig hier en voelt mevrouw zich gewoon thuis. Alleen die cavia's vond ze maar rare wezens. Vrijdag bij binnenkomst hing ze meteen op de kooi, maar na een correctie zijn ze nu helemaal geaccepteerd en ziet ze het als leuke televisie. Ook probeerde ze de bank even, maar ook hier weet ze meteen na de eerste keer dat dat de laatste is. Ze blijft 's nachts keurig beneden terwijl ze wel naar boven kan, maar weet dat dat niet mag. Zoals jullie zien, loopt ze al los. Want Pip gaat waar wij gaan. Het hele aanhankelijke is heel goed te managen. Als we aan tafel zitten en haar negeren, gaat ze er lekker bij liggen en 's avonds gaat ze vredig in d'r mand liggen met een kluif totdat we gaan wandelen.
Zondag hadden we een verjaardag en hebben we haar voor het eerst helemaal alleen gelaten. Dat ging ook prima.  Volgende week gaan we op vakantie bij jullie in de buurt. Ik weet zeker dat dat ook helemaal goed gaat, want autorijden vind ze geen probleem. Het leek ons leuk jullie even terug te koppelen over de eerste paar dagen van Pip in Delft die helemaal top zijn gegaan. Veel succes met jullie

goede werk daar. Hartelijke groeten uit Delft,

Michel, Mariska, Léon, Dominique en Pip

Wat een held: Henkie!


Nu we drie weken verder zijn wil ik jullie even een kort verslagje doen over hoe Henkie het op zijn nieuwe adres in Eibergen vergaat..
en dat is dus super!
Henkie ,die ondertussen ook wel Pooch wordt genoemd is van het timide hondje een vrolijke, aanhankelijke en speelse makker geworden. Op de eerste dag van zijn nieuwe leven hier was hij onzeker en trillerig maar liet ie zich toch aanhalen (in z'n mand) en viel hij zowaar in slaap na een twee-urige aaisessie...De rest van zijn zenuwachtigheid hebben we er uitgewandeld..daarbij is hij op dag drie nog ontsnapt, maar heeft zich na een uur of acht weer bij de buren gemeld. Slimme hond! Henkie/Pooch komt nu spontaan begroeten, rolt zich graag op z'n rug voor een knuffel, stoeit, apporteert, eet als de beste, is wat verlegen maar laat zich door iedereen aaien, is over het algemeen erg nieuwsgierig maar vindt de deurbel oninteressant, wil overal graag bij zijn en komt zelfs gezellig op het kleed liggen als we hier muziek maken.
Kortom, Pooch/Henkie heeft het naar z'n zin! (En wij ook!)
 
Hartelijke groeten,
namens de hele familie Lefferts,
Anke

Donk


Helaas.... een slecht bericht over Donk... Zijn baasjes schrijven:
Wij hebben nu bijna twee jaar geleden de Boerboel Donk opgehaald. Ik wil jullie bij deze laten weten dat Donk, na twee heerlijke jaren, is overleden aan de gevolgen van een grote tumor in zijn buik. Wij hebben aan Donk een supermaatje gehad!
Met vriendelijke groet

Claudia

Bedankt dat jullie zo goed voor onze grote vriendelijke reus hebben gezorgd!!!

Queenie

Een mooi bericht over ons pluizebolletje Queenie. Haar nieuwe vrouwtje schrijft:
Wat een heerlijk dier is het toch. Met onze teckel kan ze goed overweg en ze vindt iedereen en alles leuk. Ze is erg knuffelig en komt gezellig bij ons op de bank zitten. We zijn heel erg blij met haar en hopen dat ze maar lang bij ons mag blijven.
Met vriendelijke groeten
Joke, uit Winterswijk